Zo, inmiddels een hele normale week doorgemaakt in Bocas, bijna twee alweer. Vanavond is het zaterdag-avond, en ik moet ineens denken aan dat liedje: Saterday night, een of ander blond grietje uit Scandinavie ofzo. Daphne is Yannick ff bij de buren aan het instoppen en als die terug is gaan we lekker eten in de Casbah. Vanavond heeft de Barco Hundido een live-band uit Panana-City, dus dat wordt vast lachen. Vanavond slaap ik ook weer in mijn eigen huisje, want Janine, Gregory en Jahsara zijn weer thuis. Kreeg ik eerst een uitbrander omdat ik de planten geen water gegeven heb, jaaa dààg! Ok, ben ik idd vergeten, maarre ik ben daar de afgelopen vier dagen ook echt alleen maar binnen gelopen om te slapen en verder nix, dus daar heb ik geen zin in. Vandaag heb ik eindelijk de tekening gekregen van het perceel dat Bartho en ik gaan kopen. Die zou maandag al hier zijn, maar zaterdag komt in de buurt, we zijn tenslotte in Panamà, en niet in Nederland, dat is iets wat ik me wel weer gerealiseerd heb sinds ik terug ben, men the peolpe are so fucking slow.... In totaal ietsiepietsie meer dan 250 m2. En na lange tijd, hebben Antoney en ik (spijkers en stukjes bamboo aangevend) de omheining van mijn huis afgemaakt. Ziet er goed uit, super chill. Vandaag heb ik weer een oude rammelkast van een fiets verkocht. Volgende week ga ik een paar daagjes een reis overnemen van een collega. Dan ga ik gelijk van de gelegenheid gebruik maken en nieuwe fiesten aanschaffen voor het hoogseizoen. Al die verroestte wrakken snel van de hand doen, het is hier bijna quincena, dus de mensen krijgen weer betaald... Aprovecha! Maar het is hier hardstikke gezellig met Daphne en Yannick in huis. Zij hebben hier vorig jaar een half jaar gewoond, dus hebben zo hun eigen amigo`s en bezigheden. En tussen alle bedrijven door gaan wij gezellig op stap en doen we leuke dingen. 
Yannick rijdt rond op een kleine banana-bike van Bocas Bicis en die was gelijk de eerste dag al gestolen bij het zwembad van Mango Resort. Ik op speurtocht door mijn eigen ¨hood¨ Saigon, want daar zouden de daders vandaan komen. Links en rechts een beloning van $20 uitgeloofd, maar diezelde avond kwam amigo Antoney de bike al terug brengen. Wat het verhaal hier nou weer achter is komen we ws nooit te weten, maar ik ben iig blij dat ik her- en der wat mensen ken. Buurman Henk is ook weer terug uit NL, dus samen hebben we de laatste gebeurtenissen ( en sappige details.., red.) in onze levens weer lekker door kunnen nemen onder het genot van een stukkie papaya en een zwaar sjekkie ( uit NL). Ik heb ook nog een bezoekje gebracht aan mijn amiga (en ex-collega) Diasmine in de swomp, de manglare van Bocas. Dat is toch ongelofelijk, wat een contrast: deze mensen wonen binnen een straal van een kilometer van alle hotels af en ze hebben gewoon geen electriciteit hier.... En wat een tering-zooi, ik ga van de week nog een keer terug en dan neem ik mijn camera 
mee, dan kunnen jullie het met eigen ogen zien. Maargoed, Diasmine heeft een nieuw dochtertje, inmiddels 4 weken oud en heeft nog geen naam, laat staan dat ze regregistreerd staat... Het is een meisje dus ik heb al geopperd dat er niks mis is met de naam Jenny, aangezien ik Diasmine ook zeker niet uitsluit als naam voor mijn dochtertje ooit... (als ik zo gelukkig mogen wezen, en wannneer dan for crying out loud...). Andere middag heb ik met Daphne en Yannick gehangen in het zwembad van Swan`s Key, in het dorp, wat een geniale vondst, fuck Mango Resort! Zeker nu ik de vis-kroketjes besteld heb, om je vingers bij op te eten en veel beter dan dat fantasieloze voedsel dat ze serveren in Mango Resort (en die fietsen die daar gestolen worden...)
Yannick rijdt rond op een kleine banana-bike van Bocas Bicis en die was gelijk de eerste dag al gestolen bij het zwembad van Mango Resort. Ik op speurtocht door mijn eigen ¨hood¨ Saigon, want daar zouden de daders vandaan komen. Links en rechts een beloning van $20 uitgeloofd, maar diezelde avond kwam amigo Antoney de bike al terug brengen. Wat het verhaal hier nou weer achter is komen we ws nooit te weten, maar ik ben iig blij dat ik her- en der wat mensen ken. Buurman Henk is ook weer terug uit NL, dus samen hebben we de laatste gebeurtenissen ( en sappige details.., red.) in onze levens weer lekker door kunnen nemen onder het genot van een stukkie papaya en een zwaar sjekkie ( uit NL). Ik heb ook nog een bezoekje gebracht aan mijn amiga (en ex-collega) Diasmine in de swomp, de manglare van Bocas. Dat is toch ongelofelijk, wat een contrast: deze mensen wonen binnen een straal van een kilometer van alle hotels af en ze hebben gewoon geen electriciteit hier.... En wat een tering-zooi, ik ga van de week nog een keer terug en dan neem ik mijn camera 
mee, dan kunnen jullie het met eigen ogen zien. Maargoed, Diasmine heeft een nieuw dochtertje, inmiddels 4 weken oud en heeft nog geen naam, laat staan dat ze regregistreerd staat... Het is een meisje dus ik heb al geopperd dat er niks mis is met de naam Jenny, aangezien ik Diasmine ook zeker niet uitsluit als naam voor mijn dochtertje ooit... (als ik zo gelukkig mogen wezen, en wannneer dan for crying out loud...). Andere middag heb ik met Daphne en Yannick gehangen in het zwembad van Swan`s Key, in het dorp, wat een geniale vondst, fuck Mango Resort! Zeker nu ik de vis-kroketjes besteld heb, om je vingers bij op te eten en veel beter dan dat fantasieloze voedsel dat ze serveren in Mango Resort (en die fietsen die daar gestolen worden...)
No comments:
Post a Comment