Zo, de eerste reis zit er weer op! Heerlijk was het en ik heb genoten, maar het lekkerste moment van de reis blijft toch het moment van afscheid nemen... De reis met z`n allen goed doorgekomen, zonder zieken of zwakken, geen vermistte koffers of deelnemersen, vrij van algehele malaise; alle schaapjes in blakende gezondheid in de rij van Martin Air! en ik? Twee klapdeuren door en.... de vrijheid tegemoet!!!! Godogod, wat een hèèèrlijkheid! Een beetje jammer dat in al deze feestvreugde, mijn bus richting Playa del Carmen 5 minuten geleden vertrokken was, dus moest bijna een vol uur wachten. Dat dacht ik dus niet! Richting uitgang vliegveld gelijk een
mini-van aangehouden met een piepjong ventje erin, en jawel hoor, in een keer een ride naar Playa! Daar werd ik afgezet bij de afslag en moest ik nog steeds een stuk sjokken richting strand, maarnee, de eerste de beste scooter nam me mee, had zelfs een extra helm voor me in de aanbieding! Wind door mijn haren, zon op mijn helm! Toch geinig dat alleen reizen! Aangekomen in Playa als een pijl uit een boog mijn tas gedumpt in het hotel en speurtocht begonnen naar amiga en oud-buurmeisje uit Panamà. Sinds een paar maanden werkt zij in Playa als duikinstructrice. Aangezien ik tot op de dag zelf niet wist dat ik een overnachting zou hebben in Playa, had ik haar niet vroegtijdig op de hoogte gebracht van mijn hooggeerde bezoek. Gelukkig zitten er slechts tig duikscholen in Playa, maar waar een wil is, is een weg en van tegenslag heb ik nog nooit gehoord, dus bij de 4e duikschool die ik binnenstapte had ik al succes aan de haak. Zij kenden Sonia wel, en zo doende had ik haar 5 minuten later aan de lijn! Samen zijn we een happie gaan eten in ¨Babe`s¨, een fantastisch thais restaurant, waar ik de laatste keer dat ik in Playa was met mijn mamsie gegeten heb! Gezellig om bij te kletsen en alle Bocas-roddels door te nemen! Na een paar biertjes en Mojitos realiseerde ik me ineens weer dat ikzelf de afgelopen dagen nogal zwak was van gestel, dus eindigde ons vreugdelijke wederzien toen het klokje elf sloeg. Vanmorgen voor het krieken van de dag, lag ik al duimen te draaien in bed, dus ben ik alle tijdschriften van achteren en voren volledig binnenstebuiten gekeerd en geen enkele letter ongelezen gelaten. Toen het èèèindelijk tijd was om uit bed te komen en een ontbijtje te scoren, ben ik linea recta naar het tentje gelopen waar Susan en ik steeds aanschoven. Op een of andere manier maakte
me dat wat emotioneel, maar ik haalde diep adem en nam nog een flinke hap van mijn croissant en sleg mezelf weer door dit momentje heen. Zometeen pak ik lekker een vliegtuigje naar Mexico-City en ga ik ff kijken hoeveel kilo bagage ik nu weer met me meesleep. Ik ben namelijk afgelopen reis mezelf te buiten gegaan aan inkopen. Geoorloofd, en volgens plan, want Nicole gaat in Bocas een giftshop beginnen en als alles loopt volgens plan, gaan we aan mijn aankopen straks allebei verdienen! Leuk is ook dat Lies en Theo (twee groepsgenoten) een tas vol aankopen van de Hema bij zich hadden. Hun dochter Annelies had mijn oproep gelezen op het Fox-prikbord, waarin ik vroeg om theedoeken en andere prullaria. Schat van een meid is dus voor me gaan winkelen, en haar schatten van ouders hebben mijn rommel vervolgens voor me meegenomen! Mijn dank is groot! Ja, je moet ergens beginnen met het maken van je eigen kapitaal, verdad?
Maargoed, eerste reis weer achter de rug, op naar de volgende! Laterzzz
mini-van aangehouden met een piepjong ventje erin, en jawel hoor, in een keer een ride naar Playa! Daar werd ik afgezet bij de afslag en moest ik nog steeds een stuk sjokken richting strand, maarnee, de eerste de beste scooter nam me mee, had zelfs een extra helm voor me in de aanbieding! Wind door mijn haren, zon op mijn helm! Toch geinig dat alleen reizen! Aangekomen in Playa als een pijl uit een boog mijn tas gedumpt in het hotel en speurtocht begonnen naar amiga en oud-buurmeisje uit Panamà. Sinds een paar maanden werkt zij in Playa als duikinstructrice. Aangezien ik tot op de dag zelf niet wist dat ik een overnachting zou hebben in Playa, had ik haar niet vroegtijdig op de hoogte gebracht van mijn hooggeerde bezoek. Gelukkig zitten er slechts tig duikscholen in Playa, maar waar een wil is, is een weg en van tegenslag heb ik nog nooit gehoord, dus bij de 4e duikschool die ik binnenstapte had ik al succes aan de haak. Zij kenden Sonia wel, en zo doende had ik haar 5 minuten later aan de lijn! Samen zijn we een happie gaan eten in ¨Babe`s¨, een fantastisch thais restaurant, waar ik de laatste keer dat ik in Playa was met mijn mamsie gegeten heb! Gezellig om bij te kletsen en alle Bocas-roddels door te nemen! Na een paar biertjes en Mojitos realiseerde ik me ineens weer dat ikzelf de afgelopen dagen nogal zwak was van gestel, dus eindigde ons vreugdelijke wederzien toen het klokje elf sloeg. Vanmorgen voor het krieken van de dag, lag ik al duimen te draaien in bed, dus ben ik alle tijdschriften van achteren en voren volledig binnenstebuiten gekeerd en geen enkele letter ongelezen gelaten. Toen het èèèindelijk tijd was om uit bed te komen en een ontbijtje te scoren, ben ik linea recta naar het tentje gelopen waar Susan en ik steeds aanschoven. Op een of andere manier maakte 
me dat wat emotioneel, maar ik haalde diep adem en nam nog een flinke hap van mijn croissant en sleg mezelf weer door dit momentje heen. Zometeen pak ik lekker een vliegtuigje naar Mexico-City en ga ik ff kijken hoeveel kilo bagage ik nu weer met me meesleep. Ik ben namelijk afgelopen reis mezelf te buiten gegaan aan inkopen. Geoorloofd, en volgens plan, want Nicole gaat in Bocas een giftshop beginnen en als alles loopt volgens plan, gaan we aan mijn aankopen straks allebei verdienen! Leuk is ook dat Lies en Theo (twee groepsgenoten) een tas vol aankopen van de Hema bij zich hadden. Hun dochter Annelies had mijn oproep gelezen op het Fox-prikbord, waarin ik vroeg om theedoeken en andere prullaria. Schat van een meid is dus voor me gaan winkelen, en haar schatten van ouders hebben mijn rommel vervolgens voor me meegenomen! Mijn dank is groot! Ja, je moet ergens beginnen met het maken van je eigen kapitaal, verdad?
Maargoed, eerste reis weer achter de rug, op naar de volgende! Laterzzz
