Na al dat harde werken moet een mens zo nu en dan op vakantie uiteraard! Mijn amigo Vincent heeft een charter-boot en ze hadden nog een plekkie over, en toen mocht ik zomaar mee! Na mijn reis pakte ik de nachtbus van San Jose naar Panamà , en daar kwam Vincent mij ophalen met een supergaaf Volkswagen-busje dat meer trilt, hotst en klotst dan ie vooruit komt... lachen dus. Volgende morgen pakten we het vliegtuig naar San Blas, yahoo, eindelijk, na al 4 jaar in Panamà te wonen is het er dan toch van gekomen! Ik ging met een aantal missies: buik dat als bijzettafeltje fungeert achter laten, wat schelpen en een panamese kalebas scoren! Vincent is
chef, dus hij ging lichte maatijden klaarmaken, omdat zijn familieleden ook her en der wel een grammetje te veel hadden. Voor dat we vertrokken waren we eerst nog even langs de groente-markt gereden, en de rest lag al aan boord. San Blas zijn ongeveer 400 eilandjes die hun eigen autonome regering hebben. Sommige eilandjes zijn zo klein dat er niet meer dan 1 hut opstaat, en natuurlijk een palmboom! Maar wat een paradijs zeg: het water turquesa, gele stranden en een brandend zonnetje!!! Wat een leven heeft die vincent zeg! De mensen, Kuna-indianen, verdienen hun geld met kokosnoten, kreeften en vissen etc, en uiteraard het verkopen van artesanias. Maargoed, al die bootjes met hun mariscos, wat een smulfestijn was het! Op elk moment van de dag kwam er wel weer zo`n uitgeholde boomstam aanvaren die voor een prikkie kreeft, vis of concha verkocht! Ik wilde natuurlijk ook nog wat leren deze vakantie, dus
heb ik goed opgelet bij het maken van vis-cakejes! Lekker!
In de stadjes die we aandeden heb ik flink lopen scoren wat schelpen betreft! Uiteindelijk stapte ik met een doos extra aan baggage het vliegtuig in! En toen we de dag voor vertrek klaarlagen met de boot kam er een cayuco aandrijven met kalebassen!!! Ik heb een hele mooie gekocht, met een pulpo (inktvis) erop. Maargoedm het waren dus heerlijke dagen, prima toeven op die boot, zeker voor zo`n fijnproever als ik. Dit is nou echt een vakantie die me op mijn buik geschreven is!
chef, dus hij ging lichte maatijden klaarmaken, omdat zijn familieleden ook her en der wel een grammetje te veel hadden. Voor dat we vertrokken waren we eerst nog even langs de groente-markt gereden, en de rest lag al aan boord. San Blas zijn ongeveer 400 eilandjes die hun eigen autonome regering hebben. Sommige eilandjes zijn zo klein dat er niet meer dan 1 hut opstaat, en natuurlijk een palmboom! Maar wat een paradijs zeg: het water turquesa, gele stranden en een brandend zonnetje!!! Wat een leven heeft die vincent zeg! De mensen, Kuna-indianen, verdienen hun geld met kokosnoten, kreeften en vissen etc, en uiteraard het verkopen van artesanias. Maargoed, al die bootjes met hun mariscos, wat een smulfestijn was het! Op elk moment van de dag kwam er wel weer zo`n uitgeholde boomstam aanvaren die voor een prikkie kreeft, vis of concha verkocht! Ik wilde natuurlijk ook nog wat leren deze vakantie, dus 
heb ik goed opgelet bij het maken van vis-cakejes! Lekker!
In de stadjes die we aandeden heb ik flink lopen scoren wat schelpen betreft! Uiteindelijk stapte ik met een doos extra aan baggage het vliegtuig in! En toen we de dag voor vertrek klaarlagen met de boot kam er een cayuco aandrijven met kalebassen!!! Ik heb een hele mooie gekocht, met een pulpo (inktvis) erop. Maargoedm het waren dus heerlijke dagen, prima toeven op die boot, zeker voor zo`n fijnproever als ik. Dit is nou echt een vakantie die me op mijn buik geschreven is!
No comments:
Post a Comment