Panama`s Paradise Reviews on Tripadvisor

Sunday, October 24, 2004

Laatste dagen in la Ciudad!

Zondag-middag, lekker aan de cappuchino en achter de computer... Vandaag ben ik ongelovelijk lui geweest, heb de halve middag in bed gelegen en kwam er om 4 uur eens uitrollen. Dat is lang geleden, dit soort taferelen hebben niet meer plaats gevonden in mijn leven sinds ik van de middelbare school af ben, geloof ik. Ik was zo suf als een konijn omdat ik de afgelopen twee dagen zo`n uiterst druk programma had (Ja, ja... nee echt!). Eergisteren begon ik mijn ochtend met een vers bekertje oranje juice en een sandwich in het park tegenover het hotel. Daar viel mijn blik op het Diego Rivera museum, waar een van zijn bekende murals te bezichtigen is. Dat leek me een uitstekend cultureel begin van deze volgeplande dag. Vervolgens pakte ik de metro op zoek naar de Angel, het wereldberoemde monument, dat een aandenken is van de franse periode van Mexico. Brave toersist als ik ben, knipte ik een plaatje van de engel met mijn gloednieuwe wegwerp-camera, juist op het moment dat er wat groene taxi-kevertjes voorbij scheurden, met alle bijbehorende herrie vandien. Vervolgens ging ik op zoek naar het monument en museum van de revolucion. Mijn fantastische map gaf aan dat dat allemaal niet zo heel ver uiteen lag, maar die stad is zooo groot. Helemaal afgemat kwam ik op mijn laatste krachten het museum insjokken, waar ik onder deze omstandigheden nog fit genoeg bleek te zijn om een leugen uit mijn mond te laten rollen. Alsof ik er al weken op had zitten broeden, loog ik dat ik een student was van de universiteit van Veracruz, waarmee ik mezelf beloonde op een korting van maar liefst 10 peso`s... Het museum was wel aardig, maar blij dat ik gelogen had want zooo geweldig was het ook niet. Maar in elk geval ben ik wijzer geworden in wat voor een omstandigheden de mensen leefden in tijde van de revolutie, en dan valt er voor ons niks te klagen als we per ongeluk die wat mutserige cassiere hebben uitgekozen om onze drie boodschapjes af te rekenen. Alsof het na dit avontuur nog niet genoeg was, zag ik tot mijn grote verbazing een grote rode *Hop-on Hop-off-bus* met open dak voorbij zoeven. Zonder erbij na te denken, trok ik een sprintje en voor ik er erg in had, zat ik bovenin de bus met oordopjes in mijn oor, me te ergeren aan vijfsterren-restaurant-muziek die je er gratis bijkreeg als de dame op het bandje even was uitgeluld. Maargoed, ik heb daar de hele tour in de bus gezeten, met mijn toeter volledig in de zon geparkeerd, en de stad Mexico goed op me laten inwerken. En niet geheel onbelangrijk, op de valreep ook nog het een en nader opgestoken van deze inmense stad. Gisteren stond het bezoek aan het Antropologisch museum op het programma. Na de zoveelste metro te hebben genomen, stond er een mannetje een afgemeten stukje vloer te dweilen. Ik keek daar zo een beetje naar, en zag duidelijk dat deze meneer zich uitermate ergenrde aan de mensen die het belang van zijn werk niet inzagen, en er zonder blikken of blozen overheen liepen. Aan de ander kant stond een jongen hetzelfde op te nemen en we gaven elkaar een blik van tjaaa, wat doe je in zo`n situatie. In de metro kwam hij op me aflopen en raakten we aan de praat. Hij nodige me uit voor een feestje bij een collega die avond, en dat leek me wel een goed idee. Heej, het blijft wel zaterdag hoor en het is niet dat ik al vijf afspraken had staan voor deze avond! Dus zo gezegd zo gedaan. Het was wel een gezellig feestje, in een van de duurdere wijken van de stad. Ze hadden een open patio-achtige tuin en daar hadden ze een film op de afgebladderde muur geprojecteerd. Even leek het alsof ik in Utrecht of Amsterdam was, met koninginnendag ofzo. Maargoed, dit was een feestje zoals ik ze ken uit de gouwe-oude tijd op de Dudosingel. Allerlei mensen door elkaar heen, een gezelig zooitje ongeregeld. Lag dus niet voor 12 uur op bed, maar heb nu een goed idee bij wat de welgestelde, gestudeerde mexicaan van mijn leeftijd doet op een zaterdag-avond, en daar kreeg ik geen cultuurshock voor te verwerken, daar herken ik mezelf gewoon in! Maargoed, vandaag is het zondag en voel ik me lekker studenterig brak, maar lang leve cappuchino en het internet! What else do I need???

No comments: