ANWB-reis, toppertje!

Zo, de eerste ANWB reis zit er weer op en ik heb het heerlijk gehad! De groep bestond uit 19 mensen, al met al een gezellige boel. De leeftijden binnen de groep lagen uiteen tussen de 27 en 74 en de meeste mensen zouden qua leeftijd mijn ouders kunnen zijn, maar dat is vaak zo bij Fox. In totaal hebben we ongeveer 4200 km afgelegd, met een binnenlandse vlucht van Tikal naar Guatamala-City en ene grensovergang met een bootje. Al met al hebben we het er goed vanaf gebracht; geen heftige zieken, geen grote materiele verliezen en niet al te groot oponthoud gedurende de hele reis. Verloren voorwerpen bleven beperkt tot een paar schoenen, twee regenjassen en een blouse, die misschien nog boven water komt... Er zijn natuurlijk altijd wel kleine ongelukjes en glijpartijen, zeker met deze generatie... haha. Zo liepen we in San Cristobal en mistte er eentje een stoepje. Zegt een meneer: ¨Dat geeft niks hoor, mijn vrouw heeft ook al op de grond gelegen, ik wacht nu op de tweede keer...¨ En jawel hoor, diezelfde middag glijdt de mevrouw in questie uit over wat los grind, maar de schade bleef beperkt tot wat kleerscheuren. Zelfs tijdens het laatste avondmaal in Acapulco, werd er door de band een polonaise ingezet (jaja, leer hun die Nederlanders kenne...), waar de halve groep op inhaakte. Ook hier werd een afstapje over het hoofd gezien en stortte een dame ter aarde, bijna een tafel meesleurend. Jaja, die polonaise is een afval-race! Oponthoud komt tijdens elke reis voor, de ene keer in de vorm van wegversperringen of werkzaamheden. Een keer hebben we drie uur in de rij gestaan, maar daar ben ik doorheen geslapen. Diezelfde middag stonden we weer in de file voor een zogenaamde demonstratie, dat uiteindelijk niet meer bleek te zijn dan een half afgesloten brug waarbij het verkeer van links en rechts niet gecoordineerd werd, Bienvenidos a Mexico! Gelukkig reden wij het grootste gedeelte van de reis in een 5-sterrren bus, dus daarover geen klachten. Ander verhaal waren de gammele busjes in Guatamala, die door ieder anders werden beleefd. Sommigen vonden het wel lachen, anderen gaan bij Fox klagen dat ze in het vervolg beter helicopters kunnen inzetten (ja Fox: dat lijkt me eigenlijk ook wel leuker!). Lastiger waren de restaurants waar sommige mensen bijna twee uur op hun biefstuk/schoenzooltje zaten te wachten, of waar de stress uitbrak omdat de bus zo zou vertrekken. Ook de hotels werden niet altijd even fantastisch beoordeeld, met uitlopers van ¨Shabby¨ tot een molshol zonder ramen. Maarja, elk land is anders, en als we alles zo goed hebben thuis, dan hoeven we ook niet op vakantie toch? Nee, das is flauw, ik kan wel zeggen dat we een hele leuke reis hebben gehad, met een gezellig groepje mensen bij elkaar. We hadden ook een uitstekende chauf, Gabriel, daar was ook niks mis mee! En, als klapper op de vuurpijl had ik ook nog bezoek van Very Important People: Ruth, mijn liefste vriendinnetje met haar liefde Melvin! Heel toevallig waren we allebei 6 november, de verjaardag van Ruth, in Antiqua, waar we vier jaar geleden met haar verjaardag ook waren! Helaas konden we dit heuglijke weerzien niet vastleggen omdat ook haar camera gestolen was, jammerrr. Met z`n drieen hebben we wat barretjes afgelopen en daarna zijn we nog doorgezakt in mijn hotelkamer. 7 november was een brakke dag, maar we zijn er doorheen gekomen! In Panachajel hebben we afscheid genomen, maar aankomende reis ga ik haar bezoeken in Santa Fe, Atitlan, en daarna komt ze naar Panamà met Oud & Nieuw! Geweldige vooruitzichten! Maargoed, eerste reis zit er weer op, goede fooi gehad (hardstikke bedankt mensen!!!). Nu genieten van een paar vrije dagen! Kus jenny!!!