Bastimentos

Sinds januari huren we een huis in Bastimentos. Sinds die tijd zijn we hier bezig geweest met klussen, bouwen, verbouwen en verherbouwen... Een zeer moeizaam project, maar gelukkig zeker ook zeer de moeite waard. Ik werd verliefd op dit huis toen ik er een jaar geleden een pizza ging eten. Vervolgens liep ik maanden later met toersiten over het eiland, toen ik zag dat de pizzaria weg was. Ik raakte aan de praat met de eigenaar Mister Rafael. Binnen no time stonden we te onderhandelen over een huurprijs. Het is een schitterend carribisch huis, met vele ramen met luiken, en een mooie boog in de woonkamer. Ook de ligging is geweldig, pal aan de calle principal, niet breder dan een doorsnee stoep in een nederlandse woonwijk (autovrij dan wel). En we kijken uit op de baai van Bastimentos en de zee. Ook hier hebben we palmbomen in de achtertuin! Fantastische lokatie! Achteraf gezien behoorlijk impulsief gehandeld. Ik heb me enorm verkeken op de oudheid van het huis (60 jaar) en had geen idee van de bijkomende problemen. Zo werd bijvoorbeeld de electriciteit met een verlengsnoer afgetapt van de eerste de beste electriciteitspaal. Elke plank die we aanraakten bleek rot te zijn, en dan de daaronderliggende ook en de daar weer onder liggende nog erger... Drama, maar waar je aan begint moet je ook afmaken. Maargoed, inmiddels hebben we dus bijna het hele huis afgebroken en op nieuw opgebouwd. Alleen de boog in de woonkamer is nog origineel, zo ongeveer. Alle luiken zijn vervangen door mooie houten luiken. We hebben de kamers groter gemaakt en een nieuw balkon gebouwd aan de achterkant van het huis. Wat een lange adem moet je hebben om alles te krijgen zoals je het hebben wilt. We zijn nog steeds niet helemaal klaar. Keuken moet nog gebouwd worden, de wasbakken in de badkamer nog bevestigd, het dak nog verven, en natuurlijk de puntjes op de i zetten. Nog een maandje denk ik, of doe maar twee eigenlijk.... Rafael is zo trost als een pauw, dat begrijp je natuurlijk wel.