Panama`s Paradise Reviews on Tripadvisor

Sunday, October 30, 2005

Zo! Wat was dat lekker inkomen na mijn goede tijd in Nederland! Eerste Single-reis is inmiddels alweer een paar dagen achter de rug, en het was super! Een volle groep van 20, en gezellig dat het was! Wederom was ik de jongste van het stel, dat lijkt meer regel dan uitzondering te zijn in Mexico. Maar dat kon de pret niet drukken, want wat een rielexte mensen. Ook gewerkt aan mijn motto: ¨Elke reis iets nieuws proberen¨. Op het meer van Catemaco hebben we een bezoek gebracht aan een alternatief resort, waar olmeekse sculpturen staan opgesteld langs een glibberig natuurpaadje. Hoogtepunt was het optinonele moddermasker dat we op ons gezicht gesmeerd kregen. Daarna hadden ze van blaadjes natuurlijke bekertjes gemaakt en kregen we verkwikkend bronwater aangeboden. Daarna zijn we natuurlijk net als altijd even langs die dikke apen gevaren, maar dat was een extraatje. Veel beter die tour zo! Andere nieuwe ervaring deze reis was het ¨Hotel de paso¨. Het hotel in Tehuantepec was volgeboekt, dus kregen alle chauffeurs en gidsen een andere hotel net om de hoek. Toen we met de taxi kwamen aanrijden vermoedde ik al wat. We hadden allemaal een garage-box naast onze kamers, en een luikje om van buiten wat door te geven naar binnen. Eenmaal in mijn kamer zag ik in eerste instantie een tissue-box naast mijn bed hangen van Kimberly-Clarck, pas daarna bespeurde ik de enorme spiegel boven mijn bed. De doorslag van mijn discovery drong pas volledig tot mij door toen ik de tv aanzette en er van de vier kanalen twee keiharde porno vertoonden. Aha, dat is dus een Hotel de paso! Nou, zo maak je ook steeds weer wat nieuws mee!

Wednesday, October 12, 2005

Terug in Mexico!

Zo, jahoor! Ik ben weer terug in Mexico-stad en ik heb de afgelopen maand beter weer gehad in Nederland dan dat ik nu hier heb. Ach ja, het heet niet voor niks regenseizoen, en Stan heeft zo ook zijn bijdrage geleverd aan de hoeveelheid regen die hier gevallen is de afgelopen week. Maar aangezien het allemaal zo lekker is geweest in NL, is er geen reden tot klagen.Gisteren heeft Susan mij naar Schiphol gebracht. Heb ik mijn koffers ingecheckt en ben ik met de trein alsnog even naar Amsterdam gegaan voor wat laatste inkopen. Had een ventje bij de Palenque Ruines beloofd een shirtje van Nederland mee te nemen. En ook sprak ik Raul de avond voor vertrek, die lichtelijk gepikeerd was dat ik altijd een shirtje voor hem meeneem van Cancun, Corona en Guatamateeks bier, maar van amsterdam hooo maar. Dus dat ben ik toch nog snel even gaan halen. Uiteindelijk ingecheckt en bleek ik naast een dikke kerel te zitten die al voor het opstijgen in slaap viel en begon over te hellen naar mij toe! Grrr. Ik heb hem maar gelijk een zet gegeven, lekker uit mijn persoonlijke ruimte blijven, por favor! Bijna de hele vlucht heb ik geslapen. Wel vreemd dat je met het licht meevliegt, echt donker is anders. Maar een KLM dekentje op je hoofd doet wonderen, ook om je af te sluiten van vervelende buurmannen zowel links als rechts van me. Na landing ben ik met mijn 75 kilo aan baggage gelijk in een taxi gesprongen op weg naar het hotel. Daar stond nog een grote doos op mij te wachten met alle zooi die ik had achter gelaten voordat ik naar NL vertrok. Dat wordt me wat zometeen, als ik met al mijn zooi naar Bocas ga.... Maarre eerst nog 6 weken aan de slag. Gelukkig begin ik met een single-groep, alleen een beetje jammer dat ik geen alcohol mag nuttigen met mijn medicijnen van 150 euro.... Nou dat was het weer!

rrruthje!!!

Liefste Ruth! Bij dezewil ik je nog even laten weten wat voor een super-vriendin ik je vind. Ik ben zo blij dat ik je ooit heb leren kennen, en dat je na al die jaren nog steeds gewoon Ruth bent, waarmee je kan lachen, huilen, ouwehoeren en serieus kan zijn! Helemaal blij ben ik met je! En ik heb zometeen ook erg veel zin om na drie jaar weer met je door Mexico te stappen. Dankzij jou ben ik in dit deel van de wereld terecht gekomen, zelf had ik daar nooit aan gedacht, laat staan Central America (where the fuck???)! Weet je nog toen we van bus overstapten in San Cristobal de las casas. Kwamen we er ineens achter dat het zomaar toch best een grappig stadje was. En nu krijgen we eindelijk de kans om het samen te gaan verkennen! Yahoo! Ik vond het ook erg gezellig om het eerste weekend van mijn vakantie met jou door te brengen in Amsterdam, en de afsluiting bij de Garlic Queen was ook een hoogtepunt van mijn vakantie in NL. Je bent een vriendin uit duizenden! Ben benieuwd hoe alles zometeen zal verlopen in Guatamala, maar jij komt er wel in het leven. Dat heb je nou keer op keer weer bewezen! Dag lieverd, nos vemos pronto! Te amo!

Monday, October 10, 2005

Julia & Jesse

Hier presenteer ik mijn liefste nichtje Julia en neeftje Jesse.... Wat een aanwinst voor de familie zeg. Ik heb met volle teugen van ze genoten. Jesse had ik nog niet eerder gezien, vorige keer dat ik in NL was, was Marjolein nog zwanger van deze kleine druktemaker. Leuk om te zien hoe anders Julia en Jesse zijn als kleintjes. Julia is zo lief, rustig en luistert goed (uitzonderingen daar gelaten: ook deze kleine braverik wordt zonder pardon op de gang gezet als ze de grenzen van haar ouders test). Maar Jesse, wat een bulldozer, als ie weer komt aangetijgerd door de kamer met heuse snelheden. De vissenkom staat nu nog binnen handbereik maar ik ben benieuwd hoe lang die staande houdt. Ook de computer en video zijn interessant speelgoed voor dit ventje. Kleine electricien, dat heeft ie zeker niet van mijn broer. Julia is woensdag voor het eerst naar de kleuterschool geweest voor een dagje meekijken en wennen. Mijn broer is op woensdag thuis en hij bracht haar naar school. ¨Ik zal je missen!¨: zei hij bij het afscheid nemen. ¨Ik jou niet!¨zei ze en vertrok richting poppenhoek. Zo, zo snel worden ze dus groot. Zo groot wordt ze al dat ze met gewoon tante Jenny noemde! haha. Maar hardstikkeleuk die kinderen, op een goede dag hoop ik zelf zo´n gezellig bedrijfje thuis te hebben. Maar voorlopig nog niet, want het zijn echte handenbindertjes, ze maken herrie en je blijft achter ze opruimen. Zo realistisch is mijn beeld nu wel geworden! Dusse voorlopig blijf ik nog even reizen en genieten. Zo´n gezinnetje kan altijd nog! Jaa toch niet dan! Liefs van Jenny

Sunday, October 02, 2005

Viva Holanda!

Jaa hoor, inmiddels alweer twee en een halve week in Nederland en wat vliegt de tijd. Begin nu alweer met aftellen, en shit wat ga ik nog een hoop doen. Alleen maar leuke dingen gelukkig, en zo is de hele vakantie verlopen. Ik heb een hoop mooie dingen meegemaakt. Eerste zaterdag in Amsterdam met Ruth gelijk de vuurdoop. Op de fiets, al die drukte en die snelheid vooral, voelde me een provinciaaltje uit de polder. En dan mijn bezoekjes aan Enkhuizen bij nichtjes Pam en Marieke. Laatste keer dat ik Pam zag was ze nicht en nu is ze ineens ook een moeder geworden. Zo'n rare gewaarwording, maar oook heel natuurlijk. En dan mijn broer: die heeft een heel gezinnetje, een bedrijf thuis dat ze met z'n allen in liefdevol en natuurlijk runnen. Iedereen die zijn eigen ding blijft doen: Marjolein gitaarles, Emiel zijn sport, Julia haar welpjes en Jesse die de computer aanzet, allemaal in harmonie met elkaar, een georganiseerde chaos. Julia die bijna naar de kleuterschool gaat, Jesse die net een jaar is en van alles ineens gaat doen. Heel leuk om allemaal te zien. Hij is gek op eten, van sliertjes tot bonen, van brood tot vissticks, en als ie geen bordje krijgt, dan is ie niet blij. Hij kan geduldig bezig zijn met lettertjes in een bakje te doen, maar blijft afentoe uithalen naar die blaadjes van die plant die op tafel staat. Emiel die bekaf is, een baan en gezin: "bij piepen op de gang!". Samen met Herman een bezoek gebracht aan oma Losser, een klassieker: zelfgestookte borreltjes drinken, om 7 uur 's morgen s in het zwembad (maar sjeesus wat is dat water koud, kinder- en revalidatiebadje is beter uit te houden) en fietsen langs de Dinkel 's middags. Heerlijk genoten van oma's eten: het soepie vooraf, balletje gehakt, de gestoofte peertjes voor erbij en "Vort dur met!", mmhhh. Toch fijn dat sommige dingen altijd bij het oude blijven! Had wel veel langer bij oma willen blijven, maar werd door Herman op de trein gezet op weg naar Mariska in Arnhem. In de tijd dat ik weg ben, is ze de ware tegengekomen, getrouwd en heeft ze een huis gekocht. Dat vroeg om een inwijding, een feestje, en dat werd het ook want diezelfde avond werd Ilja werd 31. Lekker zitten bijkletsen, een heel goed samenzijn! Kreeg van Mariska een heel lief boekje over vriendschappen, met een persoonlijke krabbel over de waarde van de onze. Dat raakt me, ben er heel blij mee dat die gevoelens na tien jaar nog steeds wederzijds zijn. Ook Sigrid en Groningen weer verblijd met een bezoek. Sigrid blijft mijn zusje, mijn lieve schat!Heerlijk om bij haar te zijn. Jammer dat we genoegen moesten nemen met een bliksembezoek, maar we zitten in elkaars systeem en zo zijn we altijd dichtbij. Woensdag, traditie sinds jaar en dag, hebben we met de familie Rolink gegeten in Houten. Ruth kwam ook gezellig die kant op en samen hebben we uit een potje Indiaans gekookt. Wat een leuke en lieve familie en vriendinnen heb ik, voel me gezegend! En ook bij Susan is het heel fijn! Ze is heel lief en verzorgd me en verwend me enorm! Ook daar geniet ik van! Dus al met al, om tot een slot te komen: Mijn vakantie in Nederland is voor de volle 100% geslaagd! Ik geniet met volle teugen, en bijna alles was rozengeur en maneschijn! Dank jullie wel allemaal! Ik kom graag bij u terug!